MATAGAL NA akong curious kung sino yung mga taong nakapangalan sa streets natin sa bayan. Sino si Miguel dela Vega (M. dela Vega St.)? Sino si Simeon Perez (S. Perez St.) Sino si J. Borja?
Si Eulogio Rodriguez, J.P. Rizal at A. Bonifacio, kilala na natin sila.
Eto pa, sino si Isidro Pascual ng I. Pascual St.? Di mo alam?
Ayon kay Miss Gemma Cruz Araneta, si Isidro Pascual ay isang Katipunero nung panahon ng mga Kastila. Nung binubuo ang KKK, nagtatatag sila ng mga "balangay" o Katipunan branches sa bawat bayan at lugar. May isang tao na naka-assign na magtatatag at magre-recruit ng mga gustong sumali sa Katipunan.
Si Isidro Pascual ay isang agente especial (special agent, parang yung sa FBI hehe) na binigyan ng tungkuling magtatag ng Katipunan sa Jalajala.
Ahhhh... yun pala yun.
Sunday, May 31, 2009
Friday, May 15, 2009
bangon kalikasan
by: Joey C. Papa
(bangonkalikasan@yahoo.com)
Noong Sabado ay nasa Jala-jala, Rizal kami. Ilang ulit ko nang nadaanan ang mga ba-yan ng Rizal mula Antipolo hanggang sa dulo nito patungong Quezon.
Hindi ko pinagsawaang tingnan ang magandang tanawin ng kapatagan mula Morong hanggang Jalajala. Mapalad kami at kakatapos lang ng mahabang araw ng pag-ulan at kulay luntian pa ang mga kabukiran at kabundukan.
Malamig ang simoy ng hangin laluna na nang makipag-usap na kami sa ilang mga residente sa isang barangay. Maputik ang daan patungo sa kanilang lugar. Sementado na ang kalsada nang biglang sa kalagitnaan ay bumulaga ang hindi sementadong bahagi ng daan. Lubak-lubak at maputik.
Sabi ng kausap namin ay dahil ‘yan sa pulitika. “Nag-away ang mga pulitiko, naapektuhan ang kalsada namin. Ang mga paninda naming gulay at hayop ay may kahirapang dalhin sa bayan,” bigay- diin ng isang kausap namin.
Idinagdag pa niyang pati ang mga batang mag-aaral ay laging napuputikan ang mga damit at sapatos nitong nakaraang umuulan ng ilang araw. May nadulas pa anya sa bahaging hindi sementado dahil nagbabalon ang tubig ulan d’yan at mahirap daanan.”
Naglalaban ang alinsangan at malamig na simoy ng hangin. Marahil ay dahil sa hapon na nang tumigil kami sa harap ng kanyang kubo at mag-kwentuhan. Noong maaga-aga pa ay umikut-ikot muna kami sa kanilang komunidad.
Maraming alagang hayop ang kausap namin mula manok, kambing, bibe, pabo at baka. Paminsan-minsan ay nagtatanim siya ng gulay at hinimok ko siyang magsagawa ng organikong pagtatanim ng gulay.
Sa halos 10 minuto lang naming pag-uusap ay naliwanagan na siya sa kasamaan ng kemikal at kahusayan, kabutihan ng purong organikong pagtatanim.
Dahil dito ay malungkot niyang ikinwento ang una niyang pagtatangka sa pangingisda sa lawa ng Laguna. Noong una’y natuwa siya dahil mai-nam naman ang huli nila. Ngunit nang minsa’y siya at ang pamilya niya mismo ang kumain ng ilang huli nilang isda, nalasahan niya ang hindi lamang lasang gilik kundi lasang kemikal sa isdang bangus at kanduli.
* * *
Matagal na niyang naririnig ang polusyong hatid ng mga kumpanya, pabrika na nakapalibot sa lawa at ang masamang lasa ng mga huling isda. Binalewala niya noon. Ngunit nakumpirma ang bagay na ito nang ang pa-milya na niya mismo ang kumain ng isda.
Mula sa kanila ay tanaw na tanaw ang lawa. Sa taya ko ay may limampung hakbang lamang ang layo nito sa tinitirhan nila.
Sinabi ng kasama naming doktor na sayang at matagal nang pinag-uusapan ang pagliligtas sa lawa ngunit nanatili lamang ito sa salita. Kabuha-yan at kalikasan ang nasira ng walang habas na pagdudumi sa lawa.
Sinabi ng isang mangingisda na pini-pilit daw nilang linisin ang lawa sa pamamagitan ng paghimok sa kanilang mga kalugar na pamahalaan na ng wasto ang kanilang mga tira-tirang bagay na nagiging basura para hindi na ito itinatapon sa lawa. Kahanga-hanga ang pagsisikap nila sa lugar na ito. Dito na sila isinilang at tumanda.
Ngunit bahagi lamang ang Jalajala ng mahabang lawa ng Laguna at tiyak na masasapawan pa rin ang kanilang pagsisikap ng mga bayan na hindi tutulad sa kanila. At ang pinakamahalagang maipatupad ay ang mata-pat na pagsunod sa mga batas pangkalikasan na tila nabaon na sa limot.
Hindi dapat gawin ng mga tao at pabrika ang lawa ng Laguna bilang inidoro.
(bangonkalikasan@yahoo.com)
Noong Sabado ay nasa Jala-jala, Rizal kami. Ilang ulit ko nang nadaanan ang mga ba-yan ng Rizal mula Antipolo hanggang sa dulo nito patungong Quezon.
Hindi ko pinagsawaang tingnan ang magandang tanawin ng kapatagan mula Morong hanggang Jalajala. Mapalad kami at kakatapos lang ng mahabang araw ng pag-ulan at kulay luntian pa ang mga kabukiran at kabundukan.
Malamig ang simoy ng hangin laluna na nang makipag-usap na kami sa ilang mga residente sa isang barangay. Maputik ang daan patungo sa kanilang lugar. Sementado na ang kalsada nang biglang sa kalagitnaan ay bumulaga ang hindi sementadong bahagi ng daan. Lubak-lubak at maputik.
Sabi ng kausap namin ay dahil ‘yan sa pulitika. “Nag-away ang mga pulitiko, naapektuhan ang kalsada namin. Ang mga paninda naming gulay at hayop ay may kahirapang dalhin sa bayan,” bigay- diin ng isang kausap namin.
Idinagdag pa niyang pati ang mga batang mag-aaral ay laging napuputikan ang mga damit at sapatos nitong nakaraang umuulan ng ilang araw. May nadulas pa anya sa bahaging hindi sementado dahil nagbabalon ang tubig ulan d’yan at mahirap daanan.”
Naglalaban ang alinsangan at malamig na simoy ng hangin. Marahil ay dahil sa hapon na nang tumigil kami sa harap ng kanyang kubo at mag-kwentuhan. Noong maaga-aga pa ay umikut-ikot muna kami sa kanilang komunidad.
Maraming alagang hayop ang kausap namin mula manok, kambing, bibe, pabo at baka. Paminsan-minsan ay nagtatanim siya ng gulay at hinimok ko siyang magsagawa ng organikong pagtatanim ng gulay.
Sa halos 10 minuto lang naming pag-uusap ay naliwanagan na siya sa kasamaan ng kemikal at kahusayan, kabutihan ng purong organikong pagtatanim.
Dahil dito ay malungkot niyang ikinwento ang una niyang pagtatangka sa pangingisda sa lawa ng Laguna. Noong una’y natuwa siya dahil mai-nam naman ang huli nila. Ngunit nang minsa’y siya at ang pamilya niya mismo ang kumain ng ilang huli nilang isda, nalasahan niya ang hindi lamang lasang gilik kundi lasang kemikal sa isdang bangus at kanduli.
* * *
Matagal na niyang naririnig ang polusyong hatid ng mga kumpanya, pabrika na nakapalibot sa lawa at ang masamang lasa ng mga huling isda. Binalewala niya noon. Ngunit nakumpirma ang bagay na ito nang ang pa-milya na niya mismo ang kumain ng isda.
Mula sa kanila ay tanaw na tanaw ang lawa. Sa taya ko ay may limampung hakbang lamang ang layo nito sa tinitirhan nila.
Sinabi ng kasama naming doktor na sayang at matagal nang pinag-uusapan ang pagliligtas sa lawa ngunit nanatili lamang ito sa salita. Kabuha-yan at kalikasan ang nasira ng walang habas na pagdudumi sa lawa.
Sinabi ng isang mangingisda na pini-pilit daw nilang linisin ang lawa sa pamamagitan ng paghimok sa kanilang mga kalugar na pamahalaan na ng wasto ang kanilang mga tira-tirang bagay na nagiging basura para hindi na ito itinatapon sa lawa. Kahanga-hanga ang pagsisikap nila sa lugar na ito. Dito na sila isinilang at tumanda.
Ngunit bahagi lamang ang Jalajala ng mahabang lawa ng Laguna at tiyak na masasapawan pa rin ang kanilang pagsisikap ng mga bayan na hindi tutulad sa kanila. At ang pinakamahalagang maipatupad ay ang mata-pat na pagsunod sa mga batas pangkalikasan na tila nabaon na sa limot.
Hindi dapat gawin ng mga tao at pabrika ang lawa ng Laguna bilang inidoro.
Friday, May 8, 2009
Virginia Fabella honored by the town of Jalajala as environment advocate
Virginia Fabella, a Maryknoll Sister from the Philippines, has been involved in environmental work since the early 2000’s when she was assigned to Jala-jala, Rizal, where her congregation is developing a mini-farm towards self-sustenance.
“At Maryknoll mini-farm, we use only ‘environment-friendly’ farming methods. Our place in Jala-jala has also been used for seminars on waste management and other environment-related concerns,” said Sr. Virginia.
When Jala-jala town celebrated its 100th anniversary in March 2007, Virginia Fabella received a certificate of appreciation from the town mayor for her invaluable support and active participation in conserving environmental resources and developing greater consciousness in caring for nature.
Sr. Virginia is a member of AWRC and the Editorial Advisory Committee of IGI. She also teaches feminist theology courses in the Institute of Formation and Religious Studies.
***
source WOMENET
Tuesday, May 5, 2009
ang buhay ng pamangking ko, parang life...
video
.
SI YAYAY ANG bida. Para sa akin, dapat isama si Yayay sa Jalajala Baskethall Hall Of Fame dahil sa pinamalas nyang kagalingan sa larong basketbol. Isa sa mga manlalaro ng Dunggot na maaaring ituring na "legend". Mapaliga man o lima-lima lang, mas nanaisin ko pang kakampi siya kesa kalaban at kabanggaan. Nakita mo na ba ang kanyang "bicycle shot"?
1:30 sa video: "eh, eh, ang pamangking ko, nakaka-jamming ko na"
3:28: ang pagdating ng Rookie Of The Year...
4:20: ang pang-"Guinnes" na pagtungga ng alak ni Rookie Of The Year, walang tubig, mamatay-matay... ayos lang.
5:05: pupulutaning natin, daing o saging? ang sagot....
6:20: hindi, tatlo lang. para may sampung piso pa pangsigarilyo...
8:00: nagpapahiyang pa ata. yan ang ayaw ko sa tropa namin, nagpapahiyang. hindi pwede sa tropa yan eh.
9:05: ayaw ng magpasa ng tagay ni Rookie Of The Year... Ano, napahiya na.
video provided by Trupa15
.
SI YAYAY ANG bida. Para sa akin, dapat isama si Yayay sa Jalajala Baskethall Hall Of Fame dahil sa pinamalas nyang kagalingan sa larong basketbol. Isa sa mga manlalaro ng Dunggot na maaaring ituring na "legend". Mapaliga man o lima-lima lang, mas nanaisin ko pang kakampi siya kesa kalaban at kabanggaan. Nakita mo na ba ang kanyang "bicycle shot"?
1:30 sa video: "eh, eh, ang pamangking ko, nakaka-jamming ko na"
3:28: ang pagdating ng Rookie Of The Year...
4:20: ang pang-"Guinnes" na pagtungga ng alak ni Rookie Of The Year, walang tubig, mamatay-matay... ayos lang.
5:05: pupulutaning natin, daing o saging? ang sagot....
6:20: hindi, tatlo lang. para may sampung piso pa pangsigarilyo...
8:00: nagpapahiyang pa ata. yan ang ayaw ko sa tropa namin, nagpapahiyang. hindi pwede sa tropa yan eh.
9:05: ayaw ng magpasa ng tagay ni Rookie Of The Year... Ano, napahiya na.
video provided by Trupa15
Subscribe to:
Posts (Atom)