st. michael parochial school

“High school life, oh my high school life
every memory kay ganda.
High school days, oh my high school days
how exciting kay saya…”

Pwede kong isiping taga Jalajala si Rey Valera dahil sa sinulat niyang kantang yun na para bang ang buhay sa St. Michael Parochial School (SMPS) ang kanyang tinutukoy… Okay, okay--- exagg ang sinabi kong yun dahil akma naman talaga ang kantang yun sa halos kahit saang high school sa mundo pero sa pagkakakanta, obvious na sa St. Michael nag-aral si Ate Shawee… errr---

Ang History - Nang mag Grand Alumni Homecoming ang SMPS nuon, kitang-kita ko talaga ang mga nagdaang henerasyon na nahubog ang kaalaman at pagkatao sa mga silid-aralan ng alma mater natin. Nandun ang anak, ang magulang at ang ilang mga lolo’t lola. Hindi ko alam ang history ng SMPS, kung kelan ito itinayo at sinong nagpatayo dahil gaya ng karamihan ng mga mag-aaral ng SMPS, di na namin inalam ang nakaraan, mas naka-focus ang atensyon namin sa ngayon at sa hinaharap habang binubuo namin ang isang makadiyos, makabayan at maunlad na kinabukasan para sa amin at sa aming magiging pamilya (yesssss, ayos ba ang alibi? hehehe walang kokontra except yung nakakaalam talaga ng history)

Ang School - Isang building lang ang SMPS na matataas ang kisame. Wala pang uniform dati. Ang mga lalaki ay naka t-shirt at jeans lang samantalang ang mga babae ay naka-shirt din at ang blue palda nila nung elementary. Di pa uso ang sapatos nun, tsinelas ni Mang Kulas lang. Ngayon, sosyal na. Black pants at white polo na sa mga lalaki. White blouse with necktie naman sa mga babae. Dapat naka sapatos na rin, o ha. May canteen ang SMPS pero hindi masarap ang pagkain dito. Kailangan pang bumili ng mga istudyante sa labas kung gusto nila ng masarap kapag recess pero sarado syempre ang gate para wag makalabas ang mga nagka-cutting classes. Kailangan pang mag over-da-bakod ng pagkain mo na galing sa mga naglalako sa labas, gaya ng rolling store ng Anah. Walang nakakaalam kung saan ang library ng SMPS dahil wala pang napupunta dun errrrr… Multi-purpose din ang comfort room ng school. Maliban sa normal na gamit nito, ang CR din ang ginagamit na yosihan at tsungkian pero balita ko lang naman yun at hindi based sa actual experience. Pramis ulit.

St. Joseph, St. Paul, St. Peter— yan ang mga class sections sa SMPS, lahat pangalan ng mga santo being a catholic school. Ginawa sigurong ganun ng mga school adminstrators para makuha ng mga istudyante ang kabutihan at kagandahang asal ng mga santo. Ang pagkakamali lang nila, kapag nagagalit sila sa mga sections ay hindi nila pwedeng murahin dahil parang iyong santo na ang minumura nila (put@*&!!!na mga St. Joseph yan, ang iingay sa klase!).

Ang Mga Teachers - Sino ba ang makakalimot kay Mrs. Medina (r.i.p.)? Siya ang pinaka-head / principal ng SMPS nuong time namin. Mabait siyang tao ngunit matapang din, hindi siya magpapatalo sa kagustuhang niyang maituwid ang mga istudyanteng naliligaw ng landas. Kung ayaw namang magpatuwid ng landas ang mga naliligaw na ito, hindi nangingiming maglilis ng blouse sleeves si Mrs. Medina at maghamon ng away. Kung sa terror teacher din lang naman ay wala ng mas iniiwasan kesa kay Mrs. Esquillo, teacher ng math, na makapal ang salamin. Kabaligtaran naman nuong mga panahong iyon si Miss Cetro, history teacher na isang Rita Avila look-alike, rawrrrrr… sinusundan talaga siya ng tingin at imahinasyon kahit san siya magpunta. Iba din naman ang mga nuns/sisters ng SMPS lalo na si Sister Thelma na kapag nalamang vacant ang klase nyo eh pupuntahan na kayo para magpa-surprise essay writing. At dahil biglaan, wala kaming mga papel lagi nun. Ang solusyon? May dala ng papel si Sister at bibili na lang kami sa kanya. Tinuturuan nya lang kaming maging mautak…

Most Behaved Students - Subalit magugulo nga ba ang mga taga SMPS? Sa tingin ko ay hindi. Bakit kamo? Gawa ng mga MBS ng SMPS, Most Behaved Students. Madami sila pero babanggit lang ako ng ilan. Legendry dati ang kwento ni Gerry F. (3rd District) na pumapasok sa school ng nakapaa. Tinanong siya ni Mrs. Medina kung bakit nakapaa, kasi daw ay magsusuga pa siya ng kalabaw. Pinauwi siya ng bahay. Halos kasabayan ko nun si Salem L. na “Golem” ang tawag namin (gitnang bayan). Malaking tao si Salem, may kaitiman at kulot ang buhok. Sisiga-siga sya nuon pero para sa nakakakilala talaga sa kanya, alam nilang soft and cuddly siya inside hehe… Normal na sa mga taga SMPS ang mabalitaang nagsilab siya ng trash can sa loob ng room. At dahil nagdadala ng kasiyahan si Salem, umulit siya ng isang taon. Bumagsak, na kulto-finish. Hind rin papahuli ang mga tagabaryo gaya ni James D.S. (Punta) na mahilig umihi sa flower vase ng mga teachers na nakapatong sa desk nila sa harap. May mga blackboard sa mga classrooms, yung pa-oblong na may space o patungan sa ibabaw at hindi rin ito pinalampas ng mga MBH. Ayon sa urban legend, isang araw habang papasok ng classroom ang teacher, nakita nyang nakaupo sa ibabaw ng blackboard si Patrick V (gitnang bayan). Bakit? Wala lang, trip lang niya. Isang beses din na napagalitan ni Mrs. Medina si Patrick, hinamon daw niya ng away si Mrs. Medina. May tatalo pa ba dun? Meron pa, ang mga kumbento boys gaya nila Edison V. (Dalig), Raul D. (gitnang bayan) at mga kasamahan nito na laging iniinom ang alak na ginagamit ng pari sa pagmimisa. Ostya ang pulutan nila. Pero sa totoo lang, hindi kumpleto ang SMPS kung wala ang mga MBH. Isa sila sa mga nagpasaya ng ating high school life. At kahit pa ganun sila nuon, madami rin sa kanila ang guminhawa ang buhay dahil sa kanilang kakayahan.

CAT/COCC - May Citizen’s Army Training o CAT kami nuong 4th year. Si Mr. Ramilo ang humahawak sa amin nuon na pinalitan ni Mr. Casamplong, Mr. Masilang at si Mr. Eldie Gonzales na ata ngayon. Ang nahirang na Corp Commander ang may hawak sa buong CAT tuwing training ng Sabado. Ang Major S1 ang may hawak ng mga 4th year Privates, isa na ako dun. Ang Major S3 naman ang may hawak sa mga 3rd year na kumukuha ng COCC o Cadet Officers’ Candidate Course na nagaganap tuwing Biyernes ng hapon subalit kasama din sila sa Saturday training. Kailangan mong maging matalas ang pag-isip kapag CO ka, mas tuso pa sa matutusong matsing na mga officers. Halimbawa, papano mo daw susukatin ang flag pole gamit ang isang toothpick? Ang corny-ng solusyon na hindi naman nakakatawa: sukatin mo daw ang anino ng flagpole (nyeeee…) Kapag nautusan ka namang magdala ng manok para sa officer sa susunod na training, tanga ka kapag nagdala ka ng tunay na manok. Pwede naman kasing itlog lang ng manok ang dalin dahil sa reasoning ng mga officers eh manok na iyon. Malas mo kapag nagdala ka ng drawing ng manok o Knorr Chicken cubes dahil ipapakain lang iyon sa iyo. Iba naman ang trip ni Marvin G. (Dalig) nung officer sya. Magpu-pull out siya ng isang CO at pipilitin nitong sagutin siya para maging syota niya. Kung di papayag ang CO, magda-duck-walk ang CO sa quadrangle. Lahat ng na pull-out, nag-duck walk.

May tatlong school happenings ang tunay na inaabangan ng mga taga SMPS.

JS Prom - Isa na ang JS (Junior-Senior) Prom. Dito kasi magkakasama ang mga juniors at seniors sa isang sayawan na nagaganap sa school grounds. At para sa mga tinedyer, wala ng tatalo pa sa makasayaw mo ang crush mo. Totoo, madaming magagandang tagabayan pero d rin naman magpapatalo ang mga tagabaryo sa pagandahan. Ang mga naaalala ko talaga ay sila Christina Miranda (Palay-palay) na mapula ang lips, kulot-kulot ang buhok at hindi papahuli sa pagandahan. Andiyan din sila Natividad, Lorena at Lilibeth Estrella ng Bayugo at naaalala ko pa, crush na crush ng pinsan ko si Arnie Reno (Punta). Pero hindi uso sa SMPS yung pupunta kang dapat eh may date sa Prom gaya sa Tate. Pwede kang magpuntang mag-isa, pero nakakahiya naman ata yun kaya karaniwan ay sabay-sabay ang barkada. Sa gabing ito tunay mong magagawang magpa-cute sa crush mo. Pormahan na talaga.

Foundation Week - Habang papalapit na ang September 29, Foundation Week ang inaabangan. Ito ata ang biggest event of the year. Madaming nagaganap kapag Foundation Week, kasama na dito ang mga indoor at outdoor sports fest. Bagama’t masaya ang sports fest, ang mga booths ang crowd favorite. Isa na dito ang request booth kung saan sa halagang piso, pwede kang mag request sa mobile ng kantang gusto mong patugtugin. Hindi lang kanta dahil may kasama pa itong dedication mula sa nag-request para sa pinag-dedicate-an. Syempre, ima-mike ang dedication sa buong school. Favorite nuon ang Groovy Kind Of Love. Meron ding blind date booth kung saan kakausapin mo ang namamahala ng booth para hanapin ang crush mo at mag-“blind date” kayo sa isang room. Hindi ka pwedeng tumanggi kapag hinila ka na ng organizers. Karaniwan ay mga barkada mo ang magse-set up ng blind date para sa alam nilang crush mo. Kung hindi lang date ang gusto, meron ding marriage booth na ganun din ang set-up gaya ng blind date pero this time, may tumatayong “priest” na magkakasal sa dalawang biktima. Tatanungin din sila ng “pari” ng mga tanong para mapaamin kung may mga natatagong pagtitingan man ang dalawa. Hindi masaya ang isang kaganapan kung walang sayawan. May sayawan din syempre sa foundation, acquaintance party. Lahat ng kaganapan o kasiyahan, SOP na ang magkaroon ng sayawan.

Graduation - Ang pangatlong event ng taon na hinihintay ay ang graduation ng mga 4th year. Nuong wala pang stage, sa loob ng simbahan ginagawa ang graduation. Oo, bittersweet ang graduation dahil sa wakas ay tapos ka na ng high school pero nakakalungkot pa rin dahil matatapos na ang sinasabi ng ilan na pinakamasayang parte ng buhay ng isang tao, ang kanyang high school life.

Magtataka ang magbabasa nito kung bakit tungkol sa school ang topic pero wala akong binanggit about the school’s academics. Ito’y sa aking palagay na kung taga Jalajala ka, alam mong di rin papahuli ang SMPS pagdating sa academics dahil maraming alumni ng SMPS ang maganda ang buhay ngayon at maayos ang career. Kaya habang kinakanta ni Ate Shawee ang hit song niya, kakantahin ko muna ang alma mater song ng SMPS…

“SMPS beloved alma mater, our hope to see the light and thru and thru…”

Errr--- ganun ata yun. Nakalimutan ko na hehe…