tae ng kalabaw, galon at si mr. ramirez

Mayroon ng mga montessory at private elementary schools ngayon sa bayan at sa mga karatig na lugar natin. Pero kapag may naanakan na ako, sa Jalajala Elementary School (JES) ko pa rin pag-aaralin ang hinayupak, hindi dahil sa hindi ko siya mahal, hindi dahil sa wala akong pampaaral sa mamahaling montessory schools, kundi dahil masayang mag-aral sa public school. My child will go thru his childhood only once and for me, the best place for him to enjoy that and learn his ABCs as well, is by studying in the school I went to when I, too, was a child. You see, we always want to give our children what we didn’t had when we were kids but most of the time, we tend to forget to give them what we had and what we enjoyed when we were kids. In my case, a happy childhood.

(Tagalog na ulit, dumudugo ilong ko sa pag-iingles) Kaya nga para sa akin, gusto kong maranasan ng magiging anak ko ang naranasan ko sa JES nuon. Maraming masasayang pangyayari nung elementary, isa na rito ang karanasan sa tae ng kalabaw, galon at si Mr. Ramirez. Natatandaan ko kasi nung naging under kami kay Mr. Ramirez kung saan tinuraan kami ng agriculture. Isa sa mga projects namin nun kay Mr. Ramirez ay ang pagdadala ng isang sakong tuyong tae ng kalabaw. Isang mag-aaral, isang sako. Ang isang section ay binubuo ng more or less 50 students. Ang grade 5 nuon ay may tatlong sections, so 50 times 3 ay… ay… teka… ay, agriculture nga pala ang tinuturo sa amin nun at hindi math kaya di ko na ico-compute. Basta marami siyang sako kaya natural, mauubos ang supply ng tuyong tae ng kalabaw sa bukid sa laki ng demand. Ang solusyon? Kahit semi-tuyo ay kinukuha na namin. Oo, mabaho siya. As in.

Para saan ang tuyong poopoo ng kalabaw? Para gawing pataba o fertilizer para sa tinanim naming gulay sa school grounds. May kanya-kanya kaming plot o pagtatamnan ng gulay, na ang naatas sa aming itanim ay sibuyas. Pagkatapos ang di kanaisnais sa ilong na project, masaya na ang gumawa ng plot, para ka lang naglalaro sa lupa. Madali ding itanim ang sibuyas. Ang mahirap ay ang pag-aalaga nito, partikular ang pagdidilig. Iisa kasi ang pinag-iigiban nun ng tubig, isang poso malapit sa flag pole. At dahil dinidilig ang mga tanim sa hapon bago mag-Bayang Magiliw at mag-uwian, kailangang madiligan mo na agad ang mga tanim mo para makauwi ng maaga at makapaglaro pa.

Total Chaos. Yan ang matatawag mo sa eksena ng pag-iigib. Dahil mga bata pa, hindi pa alam ang tamang pagpila kapag ganun ang sitwasyon. Survival of the fittest, the biggest rule the world. “The biggest” in terms of laki at lakas ng katawan dahil tulakan talaga sa paligid ng poso. “The biggest” din ng butas ng dalang galon, yun bang galon ng langis na nabibili sa mga gas stations na karaniwan ay kulay pula o dilaw. Kailangan mong alisin ang bilog na butas ng galon at palakihin ito upang maisalpak sa nilalabasan ng tubig sa poso dahil kahit ikaw na ang maswerteng nakasahod sa poso, kung mapwe-pwersang matanggal ang galon mo sa pagkakasahod ay gagawin ng mga sanggano. Kaming mga small mammals in the land of the dinosaurs ay kuntento nang sumahod ng tubig na umaapaw galing sa mga galon na nakasalpak na sa poso. Bagama’t mabagal, nakakadilig na rin naman kami. Nang nagsisilakihan na ang mga sibuyas namin, eksato namang magbabakasyon na yun. Pagdating ng pasukan ng grade 6, wala na ang mga sibuyas namin, meron ng umani. Okay lang sa amin yun dahil nabigyan naman kami ng grade dun at pagkatapos ng sibuyas, pechay naman ang itatanim daw namin.

Ayos, another round of poopoo hunting at balyahan sa poso. Maaaring may magsabi na anong masaya sa parang traumatic na experience na yun? Well, ang masasabi ko lang ay mararanasan ba yun ng mga mag-aaral sa montessory? In the face of tough challenges, characters are developed. Great men are known by the great feat they’ve hurdled and we can’t continue to shield our children from the tough world they have to face as soon as they step out of our home’s doors…

Madami pa sana akong sasabihin sa ingles pero nauubusan na ata ako nyaaaaahhhhh!!! Hindi kasi ako sa montessory nag-aral…